TIT nr 40 (1835) z 10 października 2025r.

Wyobraź sobie, że masz 80 lat lub więcej i musisz palić w piecu, nosić węgiel i drewno. Niektórzy sobie tego nie muszą wyobrażać, bo tak żyją i jest im ciężko. Starsze małżeństwo od lat prosi miasto o podłączenie do miejskiej sieci grzewczej. Póki co bez skutku.

Pan Ryszard i jego żona Anna od 16 lat mieszkają w budynku przy ul. Słowackiego, administrowanym przez Tomaszowskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego. On ma 80 lat, żona 81. Aby mieć ciepło w domu, muszą palić w tradycyjnym piecu. Z racji wieku i chorób mają z tym coraz więcej trudności. Marzą o ogrzewaniu z miejskiej sieci, by nie dźwigać już węgla. Pan Ryszard przez 30 lat pracował jako gospodarz na Przystani Wistomowskiej nad Pilicą i korzystał z mieszkania zakładowego przy ul. PCK. Jego żona pracowała w "odzieżówce". Potem małżeństwo musiało się przenieść do budynku TTBS przy ul. Słowackiego. – Obiecywano nam, że będziemy podłączeni do sieci. I mamy całą instalację, ale...  bez podłączenia. Dawniej mówili, że ten budynek będzie podciągnięty do centralnego ogrzewania w Szkole Podstawowej nr 14, z którą sąsiadujemy, ale to się nie udało. Widocznie się nie dogadali – opowiada mężczyzna. – Na stare lata chcielibyśmy mieć łatwiej. Poza tym tyle się mówi o potrzebie wymiany kopciuchów, o dbaniu o powietrze, a my nie możemy być podłączeni do sieci. Nie mieszkamy przecież na obrzeżach, tylko blisko centrum miasta – dodaje.

Łyżwiarz KS Pilica wraz z całą reprezentacją kończy zgrupowanie w niemieckim Inzell. Niebawem kadra przeniesie się do Tomaszowa, gdzie zainauguruje sezon olimpijski startami w mistrzostwach Polski. Damian w rozmowie z TIT mówi o przygotowaniach do igrzysk i drodze po olimpijskie marzenia.

– Damianie, najważniejsza kwestia dla sportowca to zdrowie, zwłaszcza w sezonie olimpijskim. W poprzednim miałeś problemy z kontuzjami. Jak się czujesz teraz?

– Na szczęście w całym okresie przygotowawczym problemów zdrowotnych nie było i mam nadzieję, że będą mnie omijać. Również już podczas najważniejszych startów. Rzeczywiście poprzedni sezon był dla mnie straszną huśtawką formy, kondycji zdrowotnej, co przekładało się na wyniki sportowe, no i emocje. Były chwile euforii, ale też momenty zwątpienia. Chciałbym, żeby ten najbliższy (olimpijski) był równy, na wysokim poziomie.

Czy tak powinna ona wyglądać? To pytanie zadają sobie mieszkańcy, którzy zwrócili się do nas w związku ze złym stanem ulicy Luboszewskiej. Kiedy będzie jej remont?

Mogłoby się wydawać, że ulica Luboszewska jest marginalna, bo położona na końcu miasta z jego północnej strony. Nic bardziej mylnego – jest drogą tranzytową, łączącą Tomaszów z drogą krajową nr 48. Prowadzi też do jednej z najbardziej elitarnych w kraju i cenionej na świecie 25. Brygady Kawalerii Powietrznej. – To, jak się tamtędy jeździ, to jest dramat. Dziura na dziurze. Czy tak powinna wyglądać droga do jednostki NATO-wskiej? – pyta nasza czytelniczka, która jeździ tamtędy codziennie do pracy. Faktycznie – nie powinna. 

Mieszkańcom tej miejscowości jest bardzo dobrze znana. Nie tylko jako nauczycielka języka polskiego, ale również ciekawa osoba z wieloma pasjami. Ma bardzo dobry kontakt z uczniami i mnóstwo pomysłów, jak ubarwić swoje lekcje. Poznajcie Agatę Karlińską.

Wychowała się na łódzkich Bałutach, a ze szkołą w Będkowie związała się w 1990 roku i pracuje w niej do dziś. Dwa lata później skończyła studia magisterskie na kierunku filologia rosyjska na Uniwersytecie Warszawskim. Kolejne pół roku doskonaliła umiejętności językowe na studiach w Kijowie. W 1994 roku ukończyła studia podyplomowe z filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim, a pięć lat później 250-godzinny kurs kwalifikacyjny uprawniający do nauczania przedmiotu "Wiedza o życiu seksualnym człowieka".