Tomaszowskie poradnie rodzinne nie mają pieniędzy na badania

Rozporządzenie ministra zdrowia, które reguluje zakres zadań, jakie powinien wykonać lekarz POZ, to utopia. Realia są zupełnie inne.

Kolejki do specjalistów, brak wolnych łóżek na szpitalnych oddziałach, niski poziom opieki pielęgniarskiej, problemy kadrowe w placówkach medycznych przestają kogokolwiek dziwić. Rzadziej jednak mówi się o problemach, z jakimi spotykają się pacjenci w poradniach rodzinnych i z czego te problemy wynikają.

- Od pewnego czasu byłem senny, osłabiony, nie miałem na nic siły. Budziłem się cały spocony, nie mogłem złapać oddechu, miałem wilczy apetyty, olbrzymią ochotę na zjedzenie czegoś słodkiego - opowiada w rozmowie z naszą redakcją 35-letni pan Kamil, który chce zachować anonimowość. - Uznałem, że to problem z cukrem, pożyczyłem od teściowej glukometr. Moje obawy potwierdziły się. 3-4 godziny po posiłku glukoza we krwi spadała mi do poziomu poniżej 50 mg/dL. Natychmiast udałem się do lekarza w swojej poradni.