22 stycznia, w 160. rocznicę wybuchu powstania styczniowego, tomaszowscy strzelcy i regionaliści upamiętnili zapomniany grób uczestnika powstania styczniowego, Dawida Warzagera znajdujący się na tomaszowskim kirkucie.
Udział w upamiętnieniu bohaterów powstania styczniowego i poszukiwaniach śladów historii wzięli udział członkowie tomaszowskiej Jednostki Strzeleckiej 1002 oraz regionaliści: Marian Fronczkowski i Jarosław Pązik, którzy od lat badają różne zagadnienia związane z dziejami miasta i regionu.
- Pojechaliśmy na Cmentarz Żydowski w Tomaszowie. Po otwarciu bram ukazał się nam magiczny widok, niedostępny na co dzień. Za wskazówkami Mariana Fronczkowskiego udaliśmy się w rejon cmentarza, gdzie najprawdopodobniej znajdował się grób Dawida Warzagera, artysty malarza, twórcy wystroju w tomaszowskiej synagodze, założyciela całej dynastii tomaszowskich malarzy – mówi Piotr Malczewski ze Strzelca. Grób był przed laty, tak jak i inne, zinwentaryzowany, a teraz został zidentyfikowany. Był w złym stanie, nikt tam nie zaglądał. - Oczyściliśmy go i powycinaliśmy drobne drzewka, które go zasłaniały. Potem zapaliliśmy tam znicze – mówi P. Malczewski, a Jarosław Pązik dodaje, że warto pamiętać o takich miejscach. - Podczas obchodów rocznic powstania styczniowego kwiaty składane są na cmentarzu katolickim i ewangelickim, a ten grób powstańca styczniowego zawsze był pomijany, nie upamiętniano tego bohatera powstania styczniowego – zauważa J. Pązik.
Strzelcy wraz z regionalistami odszukali też znajdujący się niedaleko grób syna Dawida, Lejbusia zastrzelonego w 1942 roku. Dawid Warzager (1838-1925) osiedlił się w Tomaszowie po upadku zrywu. Bracia Warzagerowie zostali sprowadzeni do miasta jako znani żydowscy artyści-malarze, których zatrudniono do ozdobienia wnętrza Wielkiej Synagogi w Tomaszowie, zbudowanej w latach 1864-1878. W małżeństwie z Fajgą Ittą z Grynbergów pozostawił dwóch synów z zawodu "malarzy pokojowych": Lejbusia (1881-1942), przewodniczącego Rady Starszych Ludności Żydowskiej (Judenratu) w getcie tomaszowskim, i Idela (ur. 15 stycznia 1887 r.).
Joanna Dębiec
